Op de top van Afrika
Blijf op de hoogte en volg Josina-Henk
04 Februari 2013 | Indonesië, Sokon
Hallo iedereen,
We zijn inmiddels weer veilig terug van onze beklimming. Hier even een kort verslag van de afgelopen week.
Vorige week maandag vertrokken vanuit het huis van Bate en Jill.
Het was een tijd rijden op een onverharde weg naar de gate, vanwaar we vertrokken door het bos omhoog naar onze eerste kamp waar we zouden slapen. Het had de afgelopen dagen erg veel geregend dus het was erg glad in de dikke blubber. Gelukkig heb je dan je stokken om je overeind te houden. Onderweg veel apen gezien. Bij aankomst in het kamp was het inmiddels donker en moesten we snel de hoofdlampen op om te kunnen zien waar we liepen.
Iedere avond en ochtend werden we medisch gecheckt. Hoeveel zuurstof er in ons bloed zat, onze hartslag en de laatste dagen werd er ook met een stethoscoop naar onze longen geluisterd. Bij ons was dat steeds prima.
Op de derde dag moesten we 's nachts ons bed uit om te plassen en tot onze verbazing was het aan het sneeuwen. In die kou je broek naar beneden trekken is geen pretje. We zaten daar inmiddels op zo'n 4200meter hoogte.
Onze gids, Genes, stelde steeds andere suggesties voor waardoor we een dag eerder de top zouden bereiken. Bijna iedereen staat 's nachts om 0.00 uur op, om bij zonsopgang op de top te staan.
Een garantie kunnen ze je daarbij niet geven want als het bewolkt is of je doet er te lang over dan ben je voor niets in het donker en de kou vertrokken. Hij stelde bij ons dus voor om om 4.00 uur op te staan, te ontbijten, spullen te pakken en om 5.00 uur te vertrekken zodat je rond de middag meestal in je eentjeop de top staat. Daar voelde we wel wat voor dus zo gezegd zo gedaan.
Dat zo gedaan viel echter enorm tegen want na 8,5 uur voetje voor voetje, hijgen, hijgen en nog eens hijgen bereikten we allebei de top, op 5895 meter hoogte ! Wat was dat een geweldig gevoel. Zo mooi, niet te beschrijven. Terwijl we die 8,5 uur aan het klimmen waren zagen we mensen terugkomen die gedragen werden en aan de zuurstof zaten.
Als je dat ziet wordt je toch een beetje misselijk maar we hebben de tocht volbracht. Het weer zat ontzettend mee. Geen wind, zonnig maar wel bewolking zodat we de omgeving onder ons niet konden zien. We hebben een uur daar rond gelopen en foto's gemaakt. Vooral de gletsjers waren geweldig om te zien.
En toen naar beneden via een andere route door gravel heen. Na een uur kreeg Henk erg veel pijn aan zijn knie en heeft de gids zijn rugzak overgenomen. Teruggekomen in ons laatste kamp was het inmiddels 18.00 uur. Henk was erg misselijk, had hoofdpijn en moest overgeven. Aspirine geslikt en vroeg gaan slapen. De volgende morgen was Henk nog steeds niet lekker, hij had ook koorts erbij gekregen.
Het was die nacht erg hard gaan waaien en dat maakt het allemaal nog kouder. Andere toeristen die in die nacht vertrokken zijn naar de top, zijn dan ook halverwege teruggekeerd want de wind blies hun steeds terug. Even stoppen om wat water te drinken konden zij niet want het was te koud om stil te staan. Hoe teleurstellend moet dat voor en hoop mensen zijn geweest en wat een geluk hadden wij dat we een dag eerder naar boven zijn gegaan.
Snel de spullen gepakt en afdalen verder naar beneden. Daar kreeg ik pas hoofdpijn van.
Je knieën gaan ontzettend pijn doen en je moet ontzetten goed uitkijken waar je je voeten neerzet. De ongelukken gebeuren meestal op weg naar beneden. Na 8 uur afdalen kwamen we gebroken beneden bij de gate aan waar we ons certificaat uitgereikt kregen en we met het team nog eenmaal op de foto zijn gegaan.
Henk was nog steeds wat misselijk maar dat trok gelukkig na een paar uur weg. 's Avonds om 21.00 uur arriveerden we dus een dag eerder dan gepland in onze lodge in Arusha.
Eerst een heerlijk biertje gedronken en toen na een week, een douche die weliswaar koud was maar toch heerlijk was en een lekker bed. We hebben geslapen als een os.
Dit was ons avontuur dat we graag met jullie delen.
Iedereen ontzettend bedankt voor de leuke reacties op deze site.
Aanstaande vrijdag vliegen we weer terug naar Nederland, waar het waarschijnlijk nog steeds koud is maar dat is nu een eitje voor ons.
Lieve groeten aan iedereen.
Henk en Josina
We zijn inmiddels weer veilig terug van onze beklimming. Hier even een kort verslag van de afgelopen week.
Vorige week maandag vertrokken vanuit het huis van Bate en Jill.
Het was een tijd rijden op een onverharde weg naar de gate, vanwaar we vertrokken door het bos omhoog naar onze eerste kamp waar we zouden slapen. Het had de afgelopen dagen erg veel geregend dus het was erg glad in de dikke blubber. Gelukkig heb je dan je stokken om je overeind te houden. Onderweg veel apen gezien. Bij aankomst in het kamp was het inmiddels donker en moesten we snel de hoofdlampen op om te kunnen zien waar we liepen.
Iedere avond en ochtend werden we medisch gecheckt. Hoeveel zuurstof er in ons bloed zat, onze hartslag en de laatste dagen werd er ook met een stethoscoop naar onze longen geluisterd. Bij ons was dat steeds prima.
Op de derde dag moesten we 's nachts ons bed uit om te plassen en tot onze verbazing was het aan het sneeuwen. In die kou je broek naar beneden trekken is geen pretje. We zaten daar inmiddels op zo'n 4200meter hoogte.
Onze gids, Genes, stelde steeds andere suggesties voor waardoor we een dag eerder de top zouden bereiken. Bijna iedereen staat 's nachts om 0.00 uur op, om bij zonsopgang op de top te staan.
Een garantie kunnen ze je daarbij niet geven want als het bewolkt is of je doet er te lang over dan ben je voor niets in het donker en de kou vertrokken. Hij stelde bij ons dus voor om om 4.00 uur op te staan, te ontbijten, spullen te pakken en om 5.00 uur te vertrekken zodat je rond de middag meestal in je eentjeop de top staat. Daar voelde we wel wat voor dus zo gezegd zo gedaan.
Dat zo gedaan viel echter enorm tegen want na 8,5 uur voetje voor voetje, hijgen, hijgen en nog eens hijgen bereikten we allebei de top, op 5895 meter hoogte ! Wat was dat een geweldig gevoel. Zo mooi, niet te beschrijven. Terwijl we die 8,5 uur aan het klimmen waren zagen we mensen terugkomen die gedragen werden en aan de zuurstof zaten.
Als je dat ziet wordt je toch een beetje misselijk maar we hebben de tocht volbracht. Het weer zat ontzettend mee. Geen wind, zonnig maar wel bewolking zodat we de omgeving onder ons niet konden zien. We hebben een uur daar rond gelopen en foto's gemaakt. Vooral de gletsjers waren geweldig om te zien.
En toen naar beneden via een andere route door gravel heen. Na een uur kreeg Henk erg veel pijn aan zijn knie en heeft de gids zijn rugzak overgenomen. Teruggekomen in ons laatste kamp was het inmiddels 18.00 uur. Henk was erg misselijk, had hoofdpijn en moest overgeven. Aspirine geslikt en vroeg gaan slapen. De volgende morgen was Henk nog steeds niet lekker, hij had ook koorts erbij gekregen.
Het was die nacht erg hard gaan waaien en dat maakt het allemaal nog kouder. Andere toeristen die in die nacht vertrokken zijn naar de top, zijn dan ook halverwege teruggekeerd want de wind blies hun steeds terug. Even stoppen om wat water te drinken konden zij niet want het was te koud om stil te staan. Hoe teleurstellend moet dat voor en hoop mensen zijn geweest en wat een geluk hadden wij dat we een dag eerder naar boven zijn gegaan.
Snel de spullen gepakt en afdalen verder naar beneden. Daar kreeg ik pas hoofdpijn van.
Je knieën gaan ontzettend pijn doen en je moet ontzetten goed uitkijken waar je je voeten neerzet. De ongelukken gebeuren meestal op weg naar beneden. Na 8 uur afdalen kwamen we gebroken beneden bij de gate aan waar we ons certificaat uitgereikt kregen en we met het team nog eenmaal op de foto zijn gegaan.
Henk was nog steeds wat misselijk maar dat trok gelukkig na een paar uur weg. 's Avonds om 21.00 uur arriveerden we dus een dag eerder dan gepland in onze lodge in Arusha.
Eerst een heerlijk biertje gedronken en toen na een week, een douche die weliswaar koud was maar toch heerlijk was en een lekker bed. We hebben geslapen als een os.
Dit was ons avontuur dat we graag met jullie delen.
Iedereen ontzettend bedankt voor de leuke reacties op deze site.
Aanstaande vrijdag vliegen we weer terug naar Nederland, waar het waarschijnlijk nog steeds koud is maar dat is nu een eitje voor ons.
Lieve groeten aan iedereen.
Henk en Josina
-
04 Februari 2013 - 13:20
Corine:
Gefeliciteerd met deze fantastische prestatie en wat een geweldige onbeschrijfelijke ervaring! En fijn dat jullie heelhuids de beklimming en afdaling hebben gedaan.
Tjonge watten ervaring. Geniet nu van deze prestatie met alle mooie indrukken! Ik hoop dat Henk zich inmiddels weer helemaal goed voelt. Klinkt als hoogteziekte.
Lieve groet, Corine -
04 Februari 2013 - 13:29
Mieke:
Hee kanjers,
Spannend en een prachtig verhaaL van jullie over de tocht naar de top van de Kilimanjaro.
Gehaald!!, een geweldige prestatie van jullie, gefeliciteerd.
Wat een geluk voor jullie om een dag eerder te vertrekken om de top te bereiken.
Op de top staan : dat is heel bijzonder om mee te maken, dat pakken ze jullie nooit meer af.
Vervelend voor je Henk dat je een paar dagen ziek ben geweest, maar wel tof dat de gids je bagage heeft gedragen. Jullie zullen ongetwijfeld prachtige foto's hebben en nog veel verhalen, ik ben benieuwd.
Nu nog lekker bijkomen en genieten van jullie bijzondere vakantie.
Liefs Mieke -
04 Februari 2013 - 13:32
Ina:
Lieve luitjes,
GEFELICITEERD!! Wij zijn reuze trots op jullie! Wat een prestatie! Gelukkig weer veilig en ( redelijk) gezond beneden gekomen. We wachten met spanning op de foto's en verhalen. XXX Ina, Ben en kids -
04 Februari 2013 - 13:50
Claudia:
VAN HARTE GEFELICITEERD!! Wat super dat jullie het gehaald hebben, wat een prestatie en een avontuur. Wij zijn heel erg benieuwd naar jullie verhalen. Geniet nog maar lekker een paar dagen van Afrika en rust lekker uit samen.
Lieve groetjes van Claudia, Mark en de kids. -
04 Februari 2013 - 14:01
Hannes:
Gefeliciteerd ! Fijn dat jullie weer heelhuids terug zijn . Geniet nog maar even lekker van, het mooie weer, want hier is het saai en ongezellig weer. Ben benieuwd naar de foto's . Tot gauw. Liefs Hannes -
04 Februari 2013 - 16:00
Mart En Dien:
Goed hoor proficiat. Ik kan me wel enigszins voorstellen hoe het voelt om te weinig zuurstof naar binnen te halen.
Net alsof er een band om je hoofd wordt aangedraaid. Hadden we in Peru ook.
Nou, mooi dat het volbracht is. -
04 Februari 2013 - 17:59
José:
Proficiat, wat een prestatie!
Zijn al de voorbereidingen niet voor niets geweest! Ben benieuwd naar jullie verhalen en foto's.
en nu nog even lekker uitrusten en genieten van het mooie land.
gr. José -
04 Februari 2013 - 18:53
Henny & Willem:
Geweldige prestatie, gefeliciteerd. Lekker uitrusten nu en gezond weer terug.
Hennie & Willem
-
04 Februari 2013 - 18:57
Dennis:
Missie voltooid! Gefeliciteerd, geweldig gevoel hè na zo'n klim beneden komen en weer heerlijk normaal eten en drinken! Douchen is dan werelds! We bellen in Nederland want ik wil natuurlijk de prachtige bewijzen zien!
Gr. Dennis -
04 Februari 2013 - 21:28
Jeannette:
hé Kanjers,
Proficiat met deze prestatie! wat lijkt me dat een geweldige en overweldigende ervaring om daar op de top met zijn tweetjes te staan. kicken!!
ook fijn dat jullie met z'n tweetjes weer veilig aan de voet van de berg zijn aangekomen.
en nu.......alleen nog maar meer genieten!
liefs,
Jeannette -
05 Februari 2013 - 07:39
Peter:
Tja, en dan vind ik die 7 heuvelen tijdens de 4daagse al wat ........
Super gedaan!
Groet, Peter -
05 Februari 2013 - 08:58
Ed:
Wat een verhaal, belevenis en prestatie! Fantastisch! Groet, Ed -
07 Februari 2013 - 17:28
Hetty:
Hoi Josina en Henk,
Wat een geweldige prestatie en wat fijn dat jullie zonder echte problemen terug zijn gekomen. Ik ben erg benieuwd naar het live verslag. Het is toch zeker geen gemakkelijke tocht geweest. Ik ben zelf altijd al erg blij als ik na een zware en soms gevaarlijke bergtocht weer met mijn biertje voor de tent zit. Ik kan me jullie opluchting en bevrijding erg goed voorstellen. Hoe dan ook deze tocht zullen jullie nooit vergeten. Geniet nog van Afrika en tot in Houten.
Veel groeten,
Hetty -
08 Februari 2013 - 09:53
Ans&barend:
Gefeliciteerd kanjers!
Geweldig dat jullie dit hebben gedaan. En wat een opluchting moet dat zijn gewwest om weer heelhuids beneden te zijn!Wij doen het jullie niet na hoor. Wij vlogen over de Kilimanjaro in 2009 met een klein vliegtuigje van Arusja naar Zanzibar en hadden toen al ontzag voor de mensen die zo.n avontuur aan wilden gaan met de natuur. Dat er zelfs mensen zijn in onze eigen familie is helemaal geweldig Super!
Geniet nog maar even van de zon en we zien jullie snel weer! Gr Ans & Barend -
08 Februari 2013 - 12:25
Ineke:
Wat een overwinning hebben jullie behaald, gefeliciteerd met deze prestatie.
Fijn dat alles zonder problemen is verlopen, (op de misselijkheid na dan).
Nu weer lekker naar huis, en verder genieten van elkaar.
Tot snel.
groetjes Ineke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
